Efekty projektu

PRACE KONSERWATORSKIE EMPORY MUZYCZNEJ

Empora muzyczna w kościele pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Cieninie Kościelnym wykonana została w formie antresoli wspartej na kolumnach. Posiada ona pełną balustradę, zdobioną prostokątnymi płycinami w profilowanej ramie. Głównym elementem integralnie z nią związanym jest prospekt organowy wraz z instrumentem. Zabytki te powstały w II poł. XIX wieku, a wykonane zostały z drewna sosnowego, przede wszystkim ich konstrukcja, zaś detale powstałe z drewna lipowego.

STAN ZACHOWANIA

Stan zachowani chóru oraz prospektu organowego był zły z licznymi przemalowaniami, a struktura drewna była mocno osłabiona przez zaatakowanie owadami. Fragmenty konstrukcji miejscowo spękane, na skutek wysychania drewna, widoczne były liczne przetarcia w warstwie farby i gruntu, będące wynikiem wieloletniego użytkowania.

CEL KONSERWACJI

Głównym założeniem postępowania konserwatorskiego jest zahamowanie postępującej destrukcji obiektu, wynikającej głównie z ingerencji drewnojadów, poprzez wykonanie dezynsekcji oraz wzmocnienie i zabezpieczenie drewnianej konstrukcji. Ze względu na fakt, że jest to obiekt kultu, należy przywrócić mu wszelkie walory estetyczne.

PRZEBIEG PRAC

Prace konserwatorskie przy emporze organowej prowadzone były in situ, zaś przy prospekcie organowym częściowo na miejscu, a częściowo w pracowni. Przed przystąpieniem do prac, obiekty sfotografowano, dokonano dokładnych oględzin, a następnie elementy ruchome zdemontowano. Wykonano również badania stratygraficzne, określające pierwotną technikę i kolorystykę obiektów. Po wstępnym oczyszczeniu z brudu i kurzu wykonano zabiegi dezynsekcji. Następnie przystąpiono do oczyszczania z wtórnych przemalowań i przezłoceń, stosując metodę chemiczną i mechaniczną. W dalszej kolejności drewniane elementy zostały wzmocnione roztworem żywicy metodą iniekcji, pędzlowania lub wykorzystując podciąganie kapilarne. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzupełniono brakujące elementy snycerki konstrukcji empory i prospektu organowego flekami drewnianymi, a mniejsze ubytki kitem epoksydowym. Silnie zdegradowane elementy konstrukcji zostały zrekonstruowane. Odtworzono również złocenia na mat metodą na mikstion. Warstwa malarska została odtworzona na podstawie zachowanych fragmentów oryginalnej polichromii.